یکی از دوستان سوالی کرد که چرا من در این خانه و تو در آن خانه و دیگری
در آنجا ,یکی در فقر و دیگری در ناز ونعمت , یکی از امکانات بالا و دیگری از داشتن
آبی سالم محروم , و هزاران اگری که همه را ربط به خداوند میداد,وعدالت خداوند
را زیر سوال میبرد ,که چرا این همه بی عدالتی , چرا خداوند کاری نمیکند, و
مسایل دیگر , راستی چرا ؟
وقتی خوب توجه میکنم و کلاه خود را قاضی میکنم میبینم که تمام امکانات زندگی
را به فراوانی از هر نظر به تمام موجودات ,خداوند عطا کرده ,بیشمار امکانات ,
عیب را در عدالت خداوند ندیدم , عیب را از زیاده خواهی انسان دیدیم ,عیب از
ماست که بدون در نظر گرفتن حق و حقوق همه, تمام نعمات های خداوند را داریم
غارت میکنیم ,نه به فکر آیندگانیم ونه به احوال کسانی که امروزدارند زندگی میکنند,
عیب از شهوت رانی ماست که سیراب ناشدنی است ,عیب از خودبینی ماست,
ما گرفتار و اسیر غروری شدیم که ما را بیمار کرده,وگرنه خداوند در عدالت کم
نگذاشته ,و امروز نتایج این غفلت را انسان روی کره زمین میبیند ,ما غافلیم از
 اینکه اگر کسی در آنسوی دنیا بی عدالتی کند ,اثر این بی عدالتی , همه ما را
متاثر میکند, وبر عکس آن هم صادق است, همه ما برگهای یک درختیم ,این را
بایستی درک کنیم , این بایستی به یک فرهنگ جهانی تبدیل شود ,این چاره درد
بیگانی است ,ما از فرهنگ یگانگی دور شده ایم و نتیجه آنرا امروز میبینم, ما باید
از خودمان شروع کنیم ,راهی نیست ,تمام راه ها از خودمان شروع میشود ,هرراهی از دیگری ,یک بی راهه است ,اگر من از خودم شروع کنم و تو از خودت شروع کنی ویک تاجر و ثروتمند هم از خودش شروع کند , ما به یک نتیجه ,خواهیم رسید ,ودر آن موقع است که کره زمین و تمام ساکنینش روی سعادت و آرامش را خواهنددید وگرنه هیچکدام از ما معنای حقیقی سعادت را نخواهیم چشید, مادام که فرهنگ ما به  غریبه و آشنا تقسیم شده ,نمیتوانیم
وحدت را درک کنیم,خداوند عدالت را حاکم بر این دنیا کرده ,ورعایت عدالت را با
با آرامش و سعات پاسخگوست , و رعایت نکردن عدالت را ,با ناآرامی و دور شدن
از آرامش درونی و بیگانگی و ............ پاینده باشید.